Ratni zločini 90-ih u presudama crnogorskog pravosuđa

U državi koja je obnovila svoju nezavisnost prije nešto manje od dvije decenije, demokratski principi, razvoj identiteta i uklanjanje predrasuda trebalo bi da su norme koje se njeguju, a ne stavljaju po strani. Nažalost, čini se da se ove vrijednosti zanemaruju, jer Istorija kao nastavni predmet gubi na značaju.

Stoga je važno istaći da u procesu pomirenja u svim post-konfliktnim društvima (među kojima je i crnogorsko), istorija mora igrati vitalnu ulogu. Nauka i praksa su pokazale da se u društvima koja se ne suočavaju na pravi način sa svojom prošlošću, dramatično povećava mogućnost obnove sukoba. Posljedično, u savremenom dobu u kojem živimo, „hvatanje u koštac” sa određenim temama postaje neophodnost.

U Crnoj Gori postoji mnogo istorijskih tema o kojima treba razgovarati i podizati nivo svijesti društva, ali jedna od najakutnijih su dešavanja na ovim prostorima tokom 90-ih godina prošlog vijeka. No, da bi se o ovoj i sličnim temama razgovaralo, neophodna je i reforma obrazovnog sistema, ali ne na način na koji se to radilo posljednjih godina ili čak decenija, gdje se Istorija stavlja u red drugorazrednih obrazovnih predmeta. Naime, potrebna je upravo njena sveobuhvatnija primjena i zastupljenost u obrazovnom sistemu.

Ova publikacija dio je projekta „Obrazovanje za budućnost – tranziciona pravda za pomirenje“ Centra za građansko obrazovanje (CGO), a u okviru regionalnog projekta Podrška EU izgradnji povjerenja na Zapadnom Balkanu, koji finansira Evropska unija (EU) i sprovodi Program Ujedinjenih nacija za razvoj (UNDP).
Sadržaj ove publikacije isključiva je odgovornost CGO-a i autora i ne odražava nužno EU niti UNDP stavove.