Ubistvo direktora i glavnog i odgovornog urednika dnevnog lista “Dan” Duška Jovanovića ni nakon 14 godina nije razjašnjeno u cjelosti. Taj zločin ostaje i kao upozorenje mjere zarobljenosti državnih institucija političkim uticajem a što ograničava njihov profesionalan i odgovoran pristup radu u javnom interesu.
Na žalost, novinari su i u 2018. mete brutalnih napada, a državni organi ne pokazuju posvećenost da osiguraju zaštitu novinara i da obezbijede uslove za razvoj medijskih sloboda, posebno u dijelu onih medija koji imaju kritički odnos prema nosiocima moći.
Neprihvatljivo je i poražavajuće da ni nakon 14 godina ne znamo ko je naredio ubistvo Duška Jovanovića, i ko je sve i na koji način u tom zločinu učestvovao, ali i da nema odgovornosti za nedjelotvorno sprovođenje istrage. Najbolja potvrda da ovaj slučaj nikada nije adekvatno procesuiran je i činjenica da su direktni počinioci nakon toliko godina ostali neidentifikovani i da su i dalje na slobodi.
Nepostupanjem nadležnih organa u ovom slučaju otvorena su vrata za sve naredne brojne napade na novinare u Crnoj Gori, od kojih najveći dio, takođe, ostaje neriješen. Naime, po zvaničnim podacima Uprave policije Crne Gore, od 2004. do 2017, policiji je prijavljeno 85 napada na medije i njihovu imovinu, od čega većina nikada nije dobila adekvatan epilog. To je i svojevrsna poruka crnogorskih vlasti medijskoj zajednici i pravo ogledalo toliko puta izrečenih poruka, sa adresa najviših državnih zvaničnika, da je „Crna Gora bezbjedna zemlja u kojoj se novinari mogu nesmetano, bez straha i posljedica baviti istrazivačkim novinarstvom“.
Dok god slučaj Duška Jovanovića ostane neriješen mi ne možemo govoriti o Crnoj Gori kao o zemlji vladavine prava, ali ni o izgrađanim institucijama sistema koje imaju nadmoć u odnosu na političku i druge vaninstitucionalne oblike moći.
Ana Nenezić, koordinatorka programa Demokratizacija i evropeizacija