Preuzmite publikaciju
O publikaciji
Autori: Tamara Milaš, Miloš Vukanović, Vasilije Radulović, Petar Đukanović
Godina izdanja: 2021.
Ratovi vođeni tokom 1990-ih godina u bivšoj Jugoslaviji ostavili su teške i dugoročne posljedice, sa kojima se i Crna Gora još uvijek suočava i to sa ograničenim dometima. Takođe, pred gotovo svim državama bivše Jugoslavije stoji izazov adresiranja sistemskih kršenja ljudskih prava, što ima svoju refleksiju i na proces izgradnje funkcionalnih demokratskih institucija koje treba da uspostave odgovoran odnos prema skorijoj nasilnoj prošlosti. Takav odnos je nezamisliv bez utvrđivanja istine o sudbini lica koja se i dalje vode kao nestala uslijed oružanih sukoba tokom 90ih godina prošlog vijeka.
Države regiona i dalje duguju porodicama 9.969 nestalih osoba potpunu i nepristrasnu istragu o okolnostima pod kojima su njihovi najmiliji stradali ili nestali, a propuštaju i da odgovorne kazne u skladu sa težinom počinjenog zločina.
U Crnoj Gori, zakonodavni okvir ne prepoznaje porodice lica koja se smatraju nestalima kao civilne žrtve rata, a sistem reparacija je manjkav i diskriminatoran. S obzirom na zabilježene aktivnosti Crne Gore u oružanim sukobima tokom 1990-ih godina, kao i na sudski utvrđene činjenice koje ukazuju na ulogu crnogorskih državljana u tim događajima, proaktivan pristup institucija Crne Gore je od ključne važnosti u utvrđivanju sudbine nestalih lica. Zajednice žrtava imaju velika očekivanja od tih institucija, što je srazmjerno učešću oružanih snaga pod direktnom ili indirektnom kontrolom države Crne Gore u ratovima koji su vođeni. Na žalost, ostaje nesrazmjerna posvećenost ovom pitanju od strane crnogorskih donosilaca odluka i institucija.
Projekat “Prisilni nestanak – od istine do pravde“ sprovodi CGO, u saradnji sa Udruženjem porodica kidnapovanih, nestalih i ubijenih na Kosovu i Metohiji „Crveni Božur“, uz podršku Međunarodne komisije za nestale osobe (ICMP), a iz donatorskih doprinosa Evropske Unije za ICMP Program Zapadnog Balkana.
Stavovi iznijeti u ovoj publikaciji predstavljaju mišljenje autora i urednika, a ne Međunarodne komisije za nestale osobe (ICMP), Evropske unije kao donatora, ili država članica.